دلم میگیرد وقتی میبینم هنوز هم این متاع را مشتری هست . آیا هنوز هستند کسانی که باور دارند بر این مرثیه ها و مرثیه خوانها ؟ آیا آنها که هنوز پای این بساط جمع میشوند ، تنها برای گذران وقت میروند ؟ آیا این دم و دستگاه را به عنوان یک کارناوال میبینند یا هنوز مانده ته اعتقادی به این جماعت ؟ بحث من بحث حسین و حماسه اش نیست . بحث این روضه خوانهای اهل ریا است و این بزم بیهوده . کم کاری ما است . فرهنگ ایران را قرنهاست که به ریای دین آلوده اند و کار بسیار میخواهد روشنگری . باید همتی کرد و شمعی برافروخت که چشمها ببینند و ذهنها فعال شوند . باید کاری کرد . باید کاری کرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر